kolejne pytania

Wiem. Zadaję dużo pytań. Chyba lepiej jest myśleć i zastanawiać się nad tym co się wokół dzieje, niż bezmyślnie iść za tłumem, tak naprawdę nie wiadomo w którą stronę.. Niektórzy ze Świadków Jehowy mogą mi zarzucać odstępcze praktyki, ale zrozumcie - nie mam na celu oczerniania Towarzystwa Strażnica. Notuję jedynie moje prywatne przemyślenia i obserwacje co do funkcjonowania zborów, zachowań braci oraz treści zawartych w publikacjach. Zanim mnie więc osądzisz - postaraj się przeczytać wszystkie notatki oraz zastanowić się, czy nie ma w tym czegoś co sam chciałeś/chciałaś powiedzieć a po prostu się boisz. Nie masz czego? Oby napewno?

Wracając do tematu.. Chciałem napisać o słownictwie - dość specyficznym i niezrozumiałym dla osób "z zewnątrz" organizacji. Co szczególnie mi się nie podoba - pogardliwy stosunek do osób nie będących Świadkami Jehowy. Nieprawda? To skąd odnoszące się do tego typu osób określenia światus oraz filistyn? Przecież zgodnie z Psalmem 145:21 należy głosić sławę Jehowy, który jak czytamy w Jakuba 5:11 jest Bogiem tkliwym w uczuciach i miłosiernym. Gdzie owo miłosierdzie i tkliwość wobec potencjalnych przyszłych owieczek? Kolejne sformuowanie o którym chciałem napisać to zły system rzeczy. Ma ono odniesienie do obecnej sytuacji politycznej oraz materialnej wokół. O tym że koniec tego systemu rzeczy jest tuż tuż powtarza sobie każdy Świadek Jehowy od początku do końca życia (sic!). Niejednokrotnie - jeszcze we wcześniejszych latach - dało się słyszeć na zebraniach oraz zgromadzeniach nawoływanie do wytężonej pracy w dziele Pańskim, oraz rozważenie sensu zdobywania wyższego wykształcenia. Ciekawym jest fakt, że jako alternatywę wyższego wykształcenia i dobrze płatnej pracy podawano pełnoczasową służbę pionierską, dzięki której poza zebraniami, zgromadzeniami, studium osobistym oraz przygotowaniem się, a wreszcie samej służbie - taki "pionier" nie ma czasu na nic innego. Dodatkowo - będąc osobą która swoje kształcenie zakończyła na liceum - nie zawsze z maturą - właściwie oprócz ciężkiej, fizycznej pracy nie ma możliwości znalezienia jakiegokolwiek źródła dochodów. Zresztą - zapoznając się z historią ludzkości łatwo zauważyć że osobami słabo wykształconymi łatwiej się kieruje. Tym bardziej jesli ich głównym zajęciem będzie owo głoszenie - mogą sobie z czasem wmówić co zechcą. Nieprawdziwe? Pracowałem jako przedstawiciel handlowy. Pomimo tego że oferta firmy w której byłem na etacie nie była imponująca, a zaplecze techniczne ograniczało się do absolutnego minimum - wiedziałem, że aby klienta do czegokolwiek przekonać, najpierw muszę sam w to uwierzyć. Wiara przychodziła w miarę przedstawiania kolejnych ofert następnym klientom. Takie samo działanie - przynajmniej moim zdaniem - jest w wypadku służby pionierskiej. Czas na rozgłaszaną dobrą nowinę. Mowa jest tu oczywiście o zapowiedzianej w Biblii sytuacji, kiedy Bóg uleczy wszystkie choroby, usunie śmierć itp ( więcej w Objawienia [Apokalipsa] 21:4 ). Najciekawsze jest w tej wspaniałej dobrej nowinie że ów miłosierny Bóg, zniszczy wszystkich nie będących Świadkami Jehowy, nie zważając na ich uczynki. Odrobinę dziwne. Porządek teokratyczny - kolejne sformuowanie z serii ciekawych. Tym razem odnosi się do hierarchii panujące w zborach "chrześcijańskich". A więc na górze jest Bóg, Jezus, Ciało kierownicze ( zwane też ostatkiem ), Biura oddziałów, Komitety tychże biur, Nadzorcy podróżujący, Starsi, Słudzy pomocniczy i na końcu głosiciele. Wszystko pięknie i ładnie - w końcu to organizacja Boża i ma być porządek. Ale czy aby napewno? Przecież jako jedynego pośrednika między sobą a ludźmi Bóg ustanowił Jezusa Chrystusa. Więc może ktoś mi wyjaśni dlaczego do cholery owo Ciało kierownicze jako jedyne ma możliwość poprawnego interpretowania rad, zasad i pouczeń podanych nam w Biblii, mimo że już niejednokrotnie pokazało że jest omylne? Skoro tak sztywno należy trzymać się przykazań Bożych to dlaczego dodano jeszcze jednego "pośrednika" między nami a Bogiem? Następna sprawa.. Dlaczego jeśli ktoś jest Świadkiem Jehowy a spotykają go jakieś problemy życiowe - nazywane to zostaje "prześladowaniami za wiarę", a gdy odchodzi z tej religii a problemy są te same - nazwa zmieniana jest na "brak błogosławieństwa"? Przypomina mi to słowa mego przyjaciela dotyczące pozytywnego nastawienia. Faktycznie - jeśli jest się pozytywnie nastawionym - nawet myśląc "Bóg jest ze mną, błogosławi mi" - kiedy skończą się owe problemy - ta "wiara" a raczej przekonanie będzie o niebo silniejsze, mimo że z ingerencją Bożą toto miało mało wspólnego. Kolejna sprawa - jak wygląda "nie mieszanie się do władzy"? Z obserwacji poczynionych podczas powrotów z zebrań - czy to autobusem czy samochodem, rozmowy często schodzące na tematy polityczne po bezmyślnym skrytykowaniu całej władzy ( nie zwracając uwagi na to co zrobiła dobrego ) schodzą na nadzieję objęcia władzy przez Chrystusa. Dobrze. Jezus obejmie władzę nad światem, ale dopóki to się stanie mamy tu jeszcze żyć. Prawda? Ostatnie trudne sformuowanie na dziś: ośrodek pionierski. Czym jest? Wyjazd - najczęściej na tereny wiejskie, w celu wspomożenia zborów z tamtego regionu, który wobec ogromnego rozrzutu i małej ilości członków nie daje rady opracować tego terenu. Wspomnieniami z ośrodka pionierskiego są najczęściej sińce po upadkach z roweru, oparzenia słoneczne zdobywane "po służbie", gorliwe głoszenie "tubylcom", wspólne wieczory - nieraz połączone ze śpiewami ( ale tylko do 22 (sic!) ) przy ognisku. A wszystko po co? W większości przypadków młodzież wyjeżdża na ośrodki tylko po to żeby zagłuszyć swoje sumienie, pokazać innym jacy są wierni ( znam "pionierów" którzy w sezonie potrafili być na 4-5 ośrodkach ) a także nawiązać bliższe kontakty z osobami płci przeciwnej i napić się piwa. Koleją rzeczy jest powrót do domu i wymyślanie "budujących" doświadczeń. Za przeproszeniem żal ściska conieco.